تابلو نقاشی دکوراتیو ازیبا

او ایستاده یا نشسته است، دختری با موهایی پریشان، رها در باد خیال؛ تارهایی تیره یا خرمایی که چون موجی آرام، بر دوش و شانه‌اش لغزیده‌اند. چهره‌اش در سکوتی غریب، با چشمانی نگران یا متفکر، چیزی را در دوردست می‌جوید — نه کسی، که شاید یاد یا رؤیایی فراموش‌شده.

بر تن دارد لباسی به رنگ آب؛ آبی‌هایی درخشان و در‌هم‌تنیده، همچون سایه‌های برکه، دریا، یا باران روی سنگ. پارچه‌اش روان است، با خطوطی مواج و نقوشی محو، گویی لباس از خود آب برآمده، نه از تار و پود.

زمینه‌ی تابلو، آمیزه‌ای است از نقوش ایرانی و تکنیک پتینه؛ ترکیبی از هنر اصیل با گذر زمان. گل‌وبوته‌ها، اسلیمی‌ها و ترنج‌ها بر دیوار فرسوده یا سطحی ترک‌خورده نشسته‌اند، اما نه محو و پوسیده، بلکه زیبا در سکوتی کهنه. پتینه، به تابلو حس عمق و تاریخ می‌دهد؛ گویی دختر نه در زمان اکنون، بلکه در میان گذشته و رؤیا معلق است.

رنگ‌های زمینه: خاکستری‌های گرم، سبزهای چرک، و قهوه‌ای‌های رقیق‌اند که در هم ‌آمیخته‌اند، تا تن دختر و لباسش چون قطره‌ای زلال، بر بوم خاک‌گرفته بدرخشند. تضاد میان لباس روان و زمینه‌ی کهنه، برجسته‌ترین بیان اثر است: لطافت در دل فرسودگی، نرمی در کنار زبری.

نور تابلو ملایم است؛ روشنایی‌ای پنهان که از دختر می‌تراود، نه از بیرون. نوری که به تابلو جان می‌دهد، نه برای نمایش، که برای نجوا کردن.

این اثر، تلفیقی‌ست از زنانه‌ترین ظرافت‌ها با کهن‌ترین ریشه‌های هنر شرق؛ دختری که نه صرفاً سوژه، که روح نقاشی‌ست — جاری چون آب، ریشه‌دار چون طرح ایرانی، و فرسوده اما زنده چون پتینه‌ی زمان.

ابعاد اثر 120 در 80 اورجینال